Αντιγράφω την εισαγωγή για το χωριό από το group στο facebook. Ο moderator του group είναι η Ελένη Τουρλακίδου με administrators τους Σάκη Μωυσιάδη, Γιώργο Σιδηρόπουλο και Ζωή Σιδηρόπουλου.
----------------------------------
Ενα μικρό χωρίο των Γρεβενων που όμως βγαζει υπεροχους ανθρωπους. Το όνομα του χωριού είναι ενδεικτικό καθώς οι κάτοικοί του είναι φιλόξενοι και καλοκάγαθοι που ξεπερνούν όλοι μαζί τις δισκολίες και χαίρονται τις χαρές.
Το "ρατς" είναι το τουρκικό όνομα της περιοχής καθώς κατοικούνταν από τότε-υπάρχει μωαμεθανικό νεκροταφείο στο χωριο.
Πρέπει να αναφερθούν κάποια έθιμα που τα έχουμε παραλάβει από τους παππούδες μας και τα συνεχίζουμε ακόμα και σήμερα με τιμή και σεβασμό στην παράδοσή μας αυτή.
Κάθε Δευτέρα του Πάσχα, οι γυναίκες κάθε σπιτίου ετοιμάζουν τα "τσιριχτα", τα οποία μαζί με γλυκά και κόκκινα αυγά τα πηγαίνουν στην εκκλησία όπου ο παπάς διαβάζει τα ονόματα των νεκρών-σαν μνημόσυνο, και κατόπιν όλοι μαζί βγαίνουν στο προάυλιο της εκκλησίας όπου τρώνε με γιαούρτι "μαντζίρα" τα τσιριχτα. Ακολουθεί χορός με οργανοπαίχτες παιδιά του χωριού (Γεώργιος Βέργος-junior στη λυρα και Ηρακλής Τουρλακίδης στο νταούλι). Το έθιμο αυτό είναι κατάλοιπο των βυζαντινών τραπεζιών της αγάπης και σπάνιο πλέον.
Επίσης ανήμερα του Αγίου Γεωργίου ακολουθεί το "μουχαπετ΄" όπου οι άντρες και οι γυναίκες του χωριού επισκέπτονται τα σπίτια που γιορτάζουν και με λύρα νταούλι εύχονται στους εορτάζοντες χορεύουν τραγουδούν και γλεντάνε.
----------------------------------
Ενα μικρό χωρίο των Γρεβενων που όμως βγαζει υπεροχους ανθρωπους. Το όνομα του χωριού είναι ενδεικτικό καθώς οι κάτοικοί του είναι φιλόξενοι και καλοκάγαθοι που ξεπερνούν όλοι μαζί τις δισκολίες και χαίρονται τις χαρές.
Το "ρατς" είναι το τουρκικό όνομα της περιοχής καθώς κατοικούνταν από τότε-υπάρχει μωαμεθανικό νεκροταφείο στο χωριο.
Πρέπει να αναφερθούν κάποια έθιμα που τα έχουμε παραλάβει από τους παππούδες μας και τα συνεχίζουμε ακόμα και σήμερα με τιμή και σεβασμό στην παράδοσή μας αυτή.
Κάθε Δευτέρα του Πάσχα, οι γυναίκες κάθε σπιτίου ετοιμάζουν τα "τσιριχτα", τα οποία μαζί με γλυκά και κόκκινα αυγά τα πηγαίνουν στην εκκλησία όπου ο παπάς διαβάζει τα ονόματα των νεκρών-σαν μνημόσυνο, και κατόπιν όλοι μαζί βγαίνουν στο προάυλιο της εκκλησίας όπου τρώνε με γιαούρτι "μαντζίρα" τα τσιριχτα. Ακολουθεί χορός με οργανοπαίχτες παιδιά του χωριού (Γεώργιος Βέργος-junior στη λυρα και Ηρακλής Τουρλακίδης στο νταούλι). Το έθιμο αυτό είναι κατάλοιπο των βυζαντινών τραπεζιών της αγάπης και σπάνιο πλέον.
Επίσης ανήμερα του Αγίου Γεωργίου ακολουθεί το "μουχαπετ΄" όπου οι άντρες και οι γυναίκες του χωριού επισκέπτονται τα σπίτια που γιορτάζουν και με λύρα νταούλι εύχονται στους εορτάζοντες χορεύουν τραγουδούν και γλεντάνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου